Halis AVCI
İÇ İŞİMİZ DİYEMEZSİNİZ
Türkiye’de hükümetlerin yaptığı bazı uygulamalara demokratik devletlerden olumsuz tepkiler gelince; “iç işlerimize kimse karışamaz” şeklinde savunmalar yapılmaktadır.
İki konu milli hükümranlık kapsamında değildir, olamaz.
1) Temel hak ve özgürlükler.
2) Dünya kültür mirası kabul edilen değerler.
Bu iki konuda dışarıdan gelecek tepkilere katlanılacak.
***
Bir ülkenin iç işlerinin neler olduğunu örnekler vererek açıklamak, konunun anlaşılmasını kolaylaştıracaktır.
-Hafta sonu tatilini değiştirmek, ülkenin iç işidir.
-Askerlik süresini değiştirmek, ülkenin iç işidir.
- Faiz oranlarını değiştirmek, ülkenin iç işidir.
- Saat dilimini değiştirmek, ülkenin iç işidir.
- Yatırımlara teşvik vermek, ülkenin iç işidir.
- Taksilerin rengini değiştirmek, ülkenin iç işidir.
- İlçeleri il yapmak, ülkenin iç işidir.
- Memurlara idari izin vermek, ülkenin iç işidir.
- SGK primlerini değiştirmek, ülkenin iç işidir.
- Vergi oranlarını değiştirmek, ülkenin iç işidir.
-Faiz oranlarını değiştirmek, ülkenin iç işidir.
- AVM’lerin çalışma saatlerini düzenlemek, ülkenin iç işidir.
- Çalışma saatlerini düzenlemek, ülkenin iç işidir.
-Emeklilik yaşını düzenlemek, ülkenin içişidir.
- Sosyal yardımlar, ülkenin iç işidir.
- Kanunların Resmi Gazetede yayımlanması, ülkenin iç işidir.
-Belediyelere yapılan yardımlar, ülkenin iç işidir.
Yukarıdaki örnekler ve benzerleri; ülkelerin iç işidir ve bunlara yabancı devletler karışamazlar.
***
-İnsan hakları; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Hak ve özgürlükler; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Adil yargılanma hakkı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Kanun önünde eşitlik; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Kişinin dokunulmazlığı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Özel hayatın gizliliği; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Konut dokunulmazlığı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Haberleşme hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Yerleşme ve seyahat hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Din ve vicdan hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Düşünce ve kanaat hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Düşünceyi açıklama ve yayma hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Bilim ve sanat hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Dernek kurma hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Mülkiyet hakkı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Hak arama hürriyeti; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Sendika kurma hakkı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Grev ve toplu sözleşme hakkı; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-İşkence; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-İdam; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Çevre; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
-Dünya Kültür Mirası; ülkenin iç işi değildir, evrenseldir.
Yukarıdaki örnekler ve benzerleri; evrenseldir, ülkelerin iç işi değildir. Demokratik devletler ve Kurumlar; bu konulara karışabilirler, dışarıdan müdahale edebilirler.
***
Evrensel konulara dışarıdan yapılan müdahaleler, hem hukuka uygundur, hem de meşruiyete uygundur.
Türkiye; Avrupa Konseyi üyesidir, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesini imzalamıştır, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin yargı yetkisini kabul etmiştir ve mahkeme kararlarını uygulamayı taahhüt etmiştir.
Türkiye; böyle yaparak “dışarıdan gelecek tepkileri” kabul etmiştir.
Yönetenler; evrensel konularda yapılan eleştirilere “iç işimizdir’ diyemezler, ‘kimse karışamaz” diyemezler.
Uluslararası sözleşme ve şartnamelerin koşullarına katlanırlar ya da “içe kapanarak” toplumu perişan ederler.
